O Κήπος της Εδέμ: η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων..

Το Πήλιο είναι βουνό (γιατί έχω ακούσει και κάτι περίεργα απο πρωτευουσιάνους..) δίπλα στην πόλη του Βόλου, με ύψος 1.624 μέτρα (κορυφή Πουριανός Σταυρός). Στην Ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων! Μύκονος και πράσινα άλογα..
Όλο το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη, καθώς και συστάδες υβριδογενούς ελάτης και μη με ρωτήσεις τι είναι αυτό κατάπιετο αμάσητο θα το μάθουμε άλλη φορά.
Στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργιες με μηλιές στις ανατολικές πλαγιές, τα γνωστά μήλα Ζαγοράς που σου καθαρίζουν και γλύφεις και τα δαχτυλάκια σου, με ελιές στα νότια καθώς και πολύ πυκνή μακκία βλάστηση. Ε τι θα πει δε ξέρεις τι είναι η μακκία; πφφφ βάλε με το νου σου θάμνους πολλούς τον ένα πάνω στον άλλο για το οπτικό θέμα και άλλη φορά στο αναλύω ΚΑΙ αυτό.

και μια πανέμορφη καρδερίνα περιμένει.. τι;; για να μη λογοκριθεί ας το πούμε πορτοκαλάδα που λέει και ένας φίλος..!

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι και η υδρολογική φύση του Πηλίου καθώς οι ανατολικές πλαγιές δέχονται πολύ μεγάλα ποσά βροχής και χιονιού που ξεπερνάνε κατά πολύ τη μέση τιμή της πεδινής Θεσσαλίας. Παρά την παρουσία σε ποσοστό 70% σχιστολιθικών πετρωμάτων που δεν θα επέτρεπαν την δημιουργία σημαντικών υπόγειων πηγών, η ύπαρξη μεγάλων ρηγμάτων έχει οδηγήσει στη δημιουργία αξιόλογων πηγων . Οι σημαντικότερες εξ αυτών είναι αυτές της Καλιακούδας και της Λαγωνίκας. Συνολικά οι γνωστές πηγές στο βουνό φτάνουν τις 70. Ποτάμια με σταθερή ροή δεν υπάρχουν στο Πήλιο, αλλά μεγάλες ρεματιές, όπως αυτή της Λαγωνίκας, του Βρύχωνα, της Καλιακούδας και της Φελούκα με αξιόλογη ροή τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες καθώς και δεκάδες μικρά ρέματα.

μια πανέμορφη μαρμάρινη βρύση στο κέντρο της πλατείας του χωριού Ξουρίχτι, προσφέρει δωρέαν σε επισκέπτες και ντόπιους, δροσερό νερό φυσικής πηγής.. το ίδιο που αιώνες πριν απολαμβάνανε Κένταυροι και Θεοί..! Έρε μεγαλεία..

πέτρινα μικρά κανάλια, κόβουν τα μονοπάτια, μεταφέροντας γάργαρο νερό σε όλο το βουνό

Έχει πυκνό δίκτυο μονοπατιών για πεζοπορία και όρμους με μικρές ή μεγάλες μαγευτικές παραλίες με άμμο ή βότσαλα.

σε κάθε μαγικό μονοπάτι αν προσέξεις λίγο παραπάνω βρίσκεις θησαυρούς! κατακόκκινοι καρποί απο πανύψηλα γκι που αφθονούν στην περιοχή!

και φυσικά σε ένα τέτοιο μέρος ποτέ δεν περπατάς μόνος.. κατεβαίνοντας το μονοπάτι είχαμε για παρέα έναν περίφανο κοκκινολάιμη!

δηλαδή το αηδόνι του χειμώνα, γνωστός και ως Καλογιάννος, Ρούβελας, Τσιπουργιάννης ή Κουμπογιάννος είναι ένα μικρόσωμο, στρουθιόμορφο πουλί, που ανήκει στην οικογένεια των τσιχλών. Αν και το συνολικό του μέγεθος δεν ξεπερνάει τα 14 εκατοστά μαζί με την ουρά του, είναι από τα δημοφιλέστερα πουλιά της Ευρωπαϊκής αλλά και της Ελληνικής ορνιθοπανίδας. Στην ηπειρωτική Ελλάδα όπου και συναντάται συχνά, κατέχει τον τίτλο ενός καχύποπτου πουλιού, στην Βρετανία όμως είναι γνωστός ως "ο θρασύτατος φίλος του κηπουρού".
Άκου τώρα και κάτι τέλειο.. στην Ευρώπη ο κοκκινολαίμης έχει συνδυαστεί με τον ερχομό των Χριστουγέννων. Και αυτό συμβαίνει γιατί κατά τον 18ο αιώνα οι ταχυδρόμοι που έφερναν τις Χριστουγεννιάτικες κάρτες στους Βρετανούς, φορούσαν κόκκινο γιλέκο και τους φώναζαν "κοκκινολαίμηδες"!

Στο Πήλιο υπάρχουν πάνω από 40 χωριά και οικισμοί χτισμένα με την παραδοσιακή Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική.

Και φυσικά δε θα μπορούσα να μη σου πω τα βασικά για την καρδερίνα.. που κάθε πρωί μπορεί σου λέει καλημέρα απο το παράθυρο και να σου φτιάχνει τη διάθεση!

είναι στρουθιόμορφο πτηνό, του γένους Carduelis και ανήκει στην οικογένεια των σπιζιδών. Είναι ωδικό πτηνό και ζει κατά σμήνη σε δάση και σε λιβάδια, όπως επίσης σε κήπους και σε αγρούς. Αξιοσημείωτη είναι η αλληλεγγύη και η αγάπη που τρέφουν τα πουλιά αυτά μεταξύ τους.

Το μήκος του πτηνού φθάνει τα 18 εκατοστά και υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε χρωματικούς συνδυασμούς. Κυρίαρχα χρώματα είναι το κίτρινο, το κόκκινο και το μαύρο. Το κεφάλι της έχει χρώμα κόκκινο και σε αυτό το χαρακτηριστικό οφείλεται η ονομασία "τουρκοπούλα" που της έδωσε ο λαός, επειδή το κόκκινο χρώμα στο κεφάλι της μοιάζει σαν το πτηνό να φορά φέσι.

Οι θηλυκές καρδερίνες έχουν πιο ξεθωριασμένα χρώματα η κόκκινη μάσκα δεν καλύπτει το μάτι αλλά μέχρι την μέση του περίπου . Η φτερούγα της είναι καφέ , στο κεφάλι της στο μαύρο τμήμα έχει άσπρα φτερά, στο μουστάκι της έχει καφέ τρίχες και γενικότερα είναι μικρότερη σε μέγεθος από την αρσενική. Πάλι ριγμένα τα θυληκά.. κι ας κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά.. τέλοςπάντων..