Πρέπει να ξεκινήσω κλισέ.. Πρέπει..
ΜΗΝ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
το crew του Κπήπου της Εδεμ είναι εκπαιδευμένο (2 χρόνια μοναστική ζωή στη λίμνη Ταγκανίκα) και έχει αντιμετωπίσει πολλές δύσκολες αναπάντεχες περιπτώσεις..
Δε θες αντι για καλό να κάνεις κακό. Και αν δε διαθέτεις και χέρι ταλαντούχο (3 x αλελλούια για τον τιτανομέγιστο Κ. και το μαγικό χέρι του), τότε καλύτερα να πας ελεγχόμενα και σιγά σιγά..
Δε θέλω να πω τπτ άλλο τώρα.. τα σχόλια δικά σου:
Ναι, να σου εξηγήσω.. δεν είναι αυτό που φαίνεται..
Τόσα χρόνια που κάνουμε στρίπινγκ χρησιμοποιούμε τα ίδια εργαλεία. Δλδ το ίδιο μπολάκι απο το μπλέντερ.. όταν ξεκινήσαμε οι θηλυκές ήταν μικρούλες, τσαχπίνες και φοβισμένες.
Πέρασε ο καιρός, μεγάλωσαν τα κορίτσια και φορά με τη φορά έμαθαν τη διαδικασία.
Οπότε εδώ έχουμε μια περίπτωση στην οποία η Ρίγα έχει μεγαλώσει τόσο που στο μπολάκι είναι τσίμα τσίμα, μούρη κολλητά με πλαστικό και ουρά επίσης.
Με το που τη βάλαμε μέσα στρεσαρίστηκε, δε χώραγε και καλά, της βγήκανε τα ένστικτα τα προστατευτικά, τα επιβίωσης, τα τρελά και υποτροπίασε..
Χτυπήθηκε προσπάθησε να αποφύγει το πιάσιμο και έδωσε το υπέρτατο σάλτο μορτάλε με τριπλό τόλουτς στον αέρα, που θα έπαιρνε το δίχως άλλο 10 απο τον κ. Κωστάλα.
Με το που πιάνει χαλί (πρόσεξε οτι έχω μαζέψει το χαλί και έχω στρώσει πετσέτες παντού ΕΚΤΟΣ απο αυτό το μικρό μισό τετραγωνικό.. έλεος δλδ), σοκαρίζεται και δεδομένου οτι νιώθει πως ήρθε το τέλος της προσπαθεί με την υπέρτατη αυτοθυσία να σώσει τα μωρά της και τα φτύνει πάνω στο χαλί. Τα μισά.. γιατί τα άλλα μισά τα έτφυσε μέσα στο μπολάκι.
Το θέμα είναι οτι παρόλα αυτά σώσαμε όλα τα μωρά (25) εκτός απο 2-3.. :(
Και τόσο καιρό ζούνε όμορφα και φυσιολογικά -αν εξαιρέσεις λίγα κρόσια που μεγαλώνουν αντι για ουρά- στο πάρκο τους κοντά στη μαμά και μακριά απο τα δόντια του μπαμπά!
Happy End
Υ.Γ. ε όχι να πιστέψεις και τη φάση με τα κρόσια!! έλεος είσαι..
ΜΗΝ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
το crew του Κπήπου της Εδεμ είναι εκπαιδευμένο (2 χρόνια μοναστική ζωή στη λίμνη Ταγκανίκα) και έχει αντιμετωπίσει πολλές δύσκολες αναπάντεχες περιπτώσεις..
Δε θες αντι για καλό να κάνεις κακό. Και αν δε διαθέτεις και χέρι ταλαντούχο (3 x αλελλούια για τον τιτανομέγιστο Κ. και το μαγικό χέρι του), τότε καλύτερα να πας ελεγχόμενα και σιγά σιγά..
Δε θέλω να πω τπτ άλλο τώρα.. τα σχόλια δικά σου:
Ναι, να σου εξηγήσω.. δεν είναι αυτό που φαίνεται..
Τόσα χρόνια που κάνουμε στρίπινγκ χρησιμοποιούμε τα ίδια εργαλεία. Δλδ το ίδιο μπολάκι απο το μπλέντερ.. όταν ξεκινήσαμε οι θηλυκές ήταν μικρούλες, τσαχπίνες και φοβισμένες.
Πέρασε ο καιρός, μεγάλωσαν τα κορίτσια και φορά με τη φορά έμαθαν τη διαδικασία.
Οπότε εδώ έχουμε μια περίπτωση στην οποία η Ρίγα έχει μεγαλώσει τόσο που στο μπολάκι είναι τσίμα τσίμα, μούρη κολλητά με πλαστικό και ουρά επίσης.
Με το που τη βάλαμε μέσα στρεσαρίστηκε, δε χώραγε και καλά, της βγήκανε τα ένστικτα τα προστατευτικά, τα επιβίωσης, τα τρελά και υποτροπίασε..
Χτυπήθηκε προσπάθησε να αποφύγει το πιάσιμο και έδωσε το υπέρτατο σάλτο μορτάλε με τριπλό τόλουτς στον αέρα, που θα έπαιρνε το δίχως άλλο 10 απο τον κ. Κωστάλα.
Με το που πιάνει χαλί (πρόσεξε οτι έχω μαζέψει το χαλί και έχω στρώσει πετσέτες παντού ΕΚΤΟΣ απο αυτό το μικρό μισό τετραγωνικό.. έλεος δλδ), σοκαρίζεται και δεδομένου οτι νιώθει πως ήρθε το τέλος της προσπαθεί με την υπέρτατη αυτοθυσία να σώσει τα μωρά της και τα φτύνει πάνω στο χαλί. Τα μισά.. γιατί τα άλλα μισά τα έτφυσε μέσα στο μπολάκι.
Το θέμα είναι οτι παρόλα αυτά σώσαμε όλα τα μωρά (25) εκτός απο 2-3.. :(
Και τόσο καιρό ζούνε όμορφα και φυσιολογικά -αν εξαιρέσεις λίγα κρόσια που μεγαλώνουν αντι για ουρά- στο πάρκο τους κοντά στη μαμά και μακριά απο τα δόντια του μπαμπά!
Happy End
Υ.Γ. ε όχι να πιστέψεις και τη φάση με τα κρόσια!! έλεος είσαι..